Chleb żytni: puszysty i pożywny

Bagietka jest również znana jako chleb francuski lub paryski i jest zwykle wytwarzana z mąki pszennej z dużą ilością chrupiącej skórki.

Pieczywo chrupkie wywodzi się ze Szwecji, gdzie nazywa się „knäkkebröd”. Może zawierać maksymalnie dziesięć procent wilgoci i dlatego ma bardzo długi okres przydatności do spożycia.

Bułki ługowane należą do drobnego pieczywa. Ich charakterystyczny wygląd i smak uzyskuje się poprzez posmarowanie ich roztworem wodorotlenku sodu.

Do wypieku chleba wieloziarnistego używa się mieszanki kilku rodzajów mąki, głównie razowej, ale także pszennej, orkiszowej i żytniej.

Tradycyjna receptura pumpernikla składa się wyłącznie z grubo mielonych i całych ziaren żyta. Całe ziarna są moczone w celu spęcznienia w ciepłej wodzie.

Chleb żytni mieszany jest wytwarzany z mąki żytniej, bakterii kwasu mlekowego i wody. Ponadto dodaje się do niego drożdże, aby ciasto wyrosło.

Podobnie jak wszystkie produkty pełnoziarniste, chleb z ziarnami słonecznika jest również wytwarzany z mąki razowej, która zawiera całe ziarno. Szczególnie dobrze smakuje bez dodatków.

Do wypieku chleba razowego preferuje się żyto lub pszenicę, ale często używa się też orkiszu, pszenicy płaskurki i owsa. Potrzebne są również woda, drożdże i sól.

Bułki pszenne mają białą, lekko żółtawą lub brązowawą barwę i kształt od okrągłego do cylindrycznego. Zewnętrzna skórka jest zazwyczaj chrupiąca.

Chleb pszenny mieszany jest bardzo lekkostrawnym, łatwo przyswajalnym i aromatycznym w smaku pieczywem. Im wyższa zawartość pszenicy, tym łagodniejszy smak.

Jednym z najważniejszych składników śniadania jest tostowy chleb pszenny. Termin „tost” pochodzi z języka angielskiego („toast”) i oznacza „opiekać”.