Proso: Wielki powrót zdrowych zbóż

Proso jest zbiorczym określeniem różnych rodzajów roślin z rodziny traw. Występuje w różnych kolorach – białym, żółtym, czerwonym lub brązowym. Odmiany czerwone zawierają więcej przeciwutleniaczy, które chronią komórki przed starzeniem. Natomiast odmiany żółte zawierają więcej beta-karotenu, który dostarcza do organizmu witaminę A. Jeśli ziarna są raczej szkliste, mają większą, ale niezbyt wysokiej jakości zawartość białka.

Proso jest jednym z najstarszych zbóż na świecie. Pochodzi z Azji Wschodniej i Afryki. Uprawiano je w Chinach na długo przed Chrystusem i prawdopodobnie dotarło do Europy Środkowej przez Jedwabny Szlak. Proso było symbolem pracowitości i płodności już w epoce starożytności, z której wywodzi się zwyczaj obrzucania ziarnem panny młodej. W średniowieczu było podstawowym zbożem, które gromadzono na zapas. W XVII i XVIII wieku, zwłaszcza w Niemczech, proso zostało wyparte przez nowe produkty spożywcze, takie jak ziemniaki, kukurydza, a także pszenica i żyto, które były wydajniejsze i uprawiane na masową skalę.

Proso dzieli się na złote i brązowe. Ziarna prosa brązowego, w odróżnieniu od złotego, nie są łuskane, lecz w całości przetwarzane na mąkę i sprzedawane jako suplement diety. Łuskane ziarno prosa złotego jest przetwarzane na mąkę, kaszę manną, płatki lub śrutę. Przed spożyciem proso złote musi być wcześniej ugotowane. Produkt należy przechowywać w chłodnym, suchym miejscu i chronić przed światłem.

To drobnoziarniste zboże zawiera wiele cennych składników odżywczych, zwłaszcza niezbędnych dla organizmu pierwiastków śladowych, minerałów oraz witamin i aminokwasów. Proso jest uważane za źródło żelaza, cynku i magnezu. Zawiera również kwas krzemowy. Wpływa więc korzystnie na wytwarzanie krwi, a także wzmacnia skórę, włosy i paznokcie. Proso jest idealnym produktem dla wegetarian, wegan i diabetyków. Jest również lekkostrawne i, co ważne, naturalnie bezglutenowe. Ze względu na bogactwo składników odżywczych dodaje się je do kaszek dla niemowląt.