Rabarbar: cierpko-kwaśny i niskokaloryczny

Rabarbar to typowe warzywo sezonowe, mylone z owocem choć należy do rodziny rdestowatych i z tego względu jest warzywem. Jadalne są łodygi liści w kształcie rozety, które osiągają wysokość do 70 cm i grubość około 5 cm. Duży, pomarszczony liść i kłącze nie są jadalne. Kwas szczawiowy znajduje się w łodygach, a także w pozostałej części rośliny. Kwas ten nadaje warzywu charakterystyczny cierpki i kwaśny smak. Ale jest też szkodliwy dla zdrowia, dlatego rabarbar gotuje się przed spożyciem. Odmiany rabarbaru można rozróżnić po czerwonym lub zielonym zabarwieniu zewnętrznej skórki, wewnętrznej strukturze łodyg i liści.

Rabarbar jest rośliną górską pochodzącą z Kaukazu (Azja). Występuje na terenach aż do środkowych Chin, Mongolii i Syberii. W Chinach i Rosji uważa się, że rabarbar ma właściwości lecznicze, co sprawia, że jest tam szczególnie popularny. Rabarbar jest ceniony jako smaczne warzywo także w krajach Europy Środkowej i w Ameryce Północnej.

Rabarbar może być używany do dżemów, kompotów, a także do polewy do ciasta. Możliwe jest również użycie go do chutneya rabarbarowego. Rabarbar to świeże i łatwo psujące się warzywo. Po zakupie należy zatem zużyć go w ciągu trzech dni. Zalecenie: rabarbar należy przechowywać zawinięty w wilgotną szmatkę w lodówce. Zamrażanie jest możliwe, ale łodygi należy najpierw obrać i pokroić na małe kawałki.

Rabarbar jest bogaty w witaminę C, błonnik i minerały, takie jak potas i fosfor. Typowo kwaśny smak pochodzi od zawartych w nim kwasów owocowych, takich jak kwas jabłkowy, kwas cytrynowy i kwas szczawiowy. Obieranie i gotowanie zmniejsza zawartość kwasu szczawiowego. Rabarbar jest uważany w Chinach za roślinę leczniczą.