Endywia: ekstremalnie niskokaloryczna sałata liściasta

Endywia (Cichorium endivia) w naturalnej postaci osiąga wielkość od 30 do 70 centymetrów. Liście składają się z grubych i postrzępionych rozetek. Charakterystyczny dla endywii jest poza tym zielony kolor liści oraz białe, dość szerokie łodygi. Endywia ma dość cierpki, lekko gorzkawy smak, typowy dla regionu Morza Śródziemnego. W przeciwieństwie do innych rodzajów sałat endywię można serwować również na ciepło. Endywia jest ściśle spokrewniona z takimi gatunkami sałat jak na przykład cykoria lubradicchio. 

Endywia pochodzi ze wschodniego regionu Morza Śródziemnego, gdzie od dawna jest znana jako roślina uprawna. W XVI wieku rozprzestrzeniła się w pozostałej części basenu Morza Śródziemnego. Dziś endywia jest uprawiana prawie wszędzie w szerokościach podzwrotnikowych i umiarkowanych. Wiodącymi regionami uprawy endywii są obszary południowo-zachodnie Europy, Europa Południowa oraz USA.

Endywia jest wykorzystywana do przyrządzania różnych sałatek. Poza tym można z niej przygotowywać również ciepłe dania warzywne, takie jak sałatka z duszonej endywii. Endywia jest spożywana głównie na surowo, pokrojona w paski, w formie sałatki. Przyrządzanie jej na ciepło jest również możliwe, a przygotowuje się ją podobnie jak szpinak lub boćwinę.

Gorzki smak można złagodzić poprzez krótkie moczenie liści sałaty w wodzie, a także zneutralizować poprzez dodanie cukru. Ponieważ endywia nie więdnie szybko, można ją poza tym wykorzystywać do dekorowania półmisków z mięsem i desek serów lub przystawek. Endywię należy przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu.

Endywia jest ekstremalnie niskokaloryczna, dzięki czemu nadaje się doskonale do różnego rodzaju diet. Poza tym świeża endywia zawiera wiele minerałów, takich jak na przykład potas lub fosfor. Wartość zdrowotną zwiększają ponadto liczne substancje odżywcze, które zawiera endywia. Endywia charakteryzuje się wysoką zawartością wapnia i potasu oraz witaminy C, B1, B2 i B6, a także prowitaminy A. Gorzkiej substancji zawartej w soku endywii - inulinie - przypisuje się działanie moczopędne i żółciopędne.