Mirabelka: słodki przysmak

Mirabelka jest podgatunkiem śliwki i znana jest także jako śliwka żółta. Ich owoce mają wielkość około trzech centymetrów, są kuliste, żółte lub zielone. W słodkim miąższu znajduje się pestkowy rdzeń, który można łatwo oddzielić. Mirabelki są zbierane od lipca do września, w zależności od klimatu.

Tak rośnie mirabelka

Aby w pełni rozwinąć swój aromat, mirabelki potrzebują więcej słońca niż śliwki czy węgierki. Bardzo ważny jest także rodzaj gleby. Dlatego drzewo to najlepiej rośnie na ciepłych, piaszczystych glebach, które nie wysychają. Wiosną bezkolcowe drzewa mirabelkowe rozwijają białe morze kwiatów. Tradycyjnie owoce zbiera się przez ich strząsanie Pod drzewem rozciągnięta jest siatka, na którą spadają owoce, dzięki czemu nie zostają one uszkodzone. 

Mirabelka pochodzi z Azji Mniejszej i północnej Persji. Uważa się, że powstała ona prawdopodobnie w wyniku skrzyżowania śliwy z śliwą wiśniową lub śliwy z tarniną. Obecnie mirabelki rosną w Europie Środkowej i Południowej, a nawet są zbierane w Afryce Północnej. Jednak duża część zbiorów pochodzi z Lotaryngii, regionu położonego w północno-wschodniej Francji.

Mirabelki mają pyszny słodki smak. Są one również idealne do robienia dżemów, kompotów i soków. Ponadto mirabelki są wykorzystywane do ciast oraz tortów, deserów, koktajli oraz jako suszone owoce. Mirabelka jest również używana do wyboru brandy owocowej. Mirabelki najlepiej jest przechowywać w lodówce. Można je przechowywać w lodówce do trzech dni. Ponieważ mirabelki są delikatnymi owocami, powinny być spożywane jak najszybciej świeże. Ponadto owoce można mrozić.

Mirabelki zawierają szczególnie dużo potasu – 230 miligramów na 100 gramów. Potas jest niezbędnym składnikiem mineralnym. Bierze udział w regulacji ciśnienia krwi, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko udaru. Spożywane regularnie mirabelki wzmacniają serce i nerwy oraz, oczywiście, zapobiegają chorobom.