Policzek wieprzowy: pożywny dodatek

Policzek wieprzowy to kawałek mięsa z łba świni. Znajduje się po prawej i lewej stronie jamy ustnej. Ponieważ ta część łba świni zawiera również mięsień żwacz, mięso ma długie włókna z dużą ilością tkanki łącznej i tłuszczu. Policzek wieprzowy jest zwykle oferowany w postaci peklowanej i gotowanej, dlatego - podobnie jak golonka - ma dłuższy termin przydatności do spożycia.

Policzek wieprzowy jest często częścią półmiska mięs podawanego z kaszanką i pasztetową oraz gotowanymi podrobami wieprzowymi. Można go również znaleźć w zupach i gulaszach lub wędzonego z w daniach z jarmużem. Ponieważ policzek wieprzowy jest bardziej tłusty, musi być dłużej duszony lub gotowany. Dopiero wtedy nabierze charakterystycznego smaku.

Świnia domowa wywodzi się od udomowionej świni z Bliskiego Wschodu, która została sprowadzona do Europy około 8500 lat temu.

Mięso z policzka wieprzowego nie nadaje się do krótkiego pieczenia, a jedynie do gotowania lub duszenia. W zależności od jakości danego kawałka może to zająć do dwóch godzin. Z tego powodu jest najczęściej używany jako składnik pożywnych potraw, takich jak zupy, gulasze lub spożywany z kiszoną kapustą i jarmużem. Jednak, zwłaszcza w regionie śródziemnomorskim, istnieją różne przepisy, w których policzki wieprzowe są pieczone z wykorzystaniem aromatycznych przypraw.

Policzki wieprzowe już dawno znalazły się w menu międzynarodowych restauracji dla smakoszy. Tam często są gotowane lub pieczone z użyciem wysokiej jakości przypraw (czasami również egzotycznych) i wzbogacane wybranymi warzywami.

Przechowywanie policzka wieprzowego

Dzięki peklowaniu i gotowaniu policzek wieprzowy można przechowywać w lodówce w temperaturze siedmiu stopni przez około pięć dni. Oczywiście można go również przechowywać w stanie zamrożonym. W celu rozmrożenia należy go umieścić w lodówce.

Wędzony policzek wieprzowy zawiera ważne witaminy, składniki mineralne i pierwiastki śladowe, takie jak witaminy z grupy B, żelazo i cynk.